یک مربی با تجربه اول از همه ایمنی رو برای شاگردانش در نظر میگرد
ایمنی در اسکیت شامل ۳بخش میشود ۱.داشتن کلاه ایمنی و تمامی لوازم های ایمنی. ۲.داشتن کفش اسکیت استاندارد ومناسب آن فرد یعنی مرغوبیت اسکیت، مطابقت با وزن شاگرد و روان بودن آن و سایز مناسبش. ۳. چک کردن محیط اطراف یعنی از هر لحاظ چیز اضافه ای در آن محیط نباشد مثل شیشه و آینه و شیئِ نوک تیز وخطرناک و داشتن زمین مناسب و صاف که فاقد چاله و پرتگاه، سربالای و سراشیبی تند ،برآمدگی و دست انداز و فرورفتگی باشه والبته تمیز بودن سطح زمین هم بسیار مورد اهمیت قراربگیرد.
دومین چیز که باید یک مربی به آن اهمیت بده اینکه ؛
تا زمان یادگیری و بدست آوردن تعادل و تسلط کافی درکنار شاگردش بمونه واز او به خوبی مراقبت کنه و او را در یادگیری بهتر و راه رفتن بدون استرس و ترس همراهی کنه و از افتادن ناگهانی وسر خوردن شدید و وقوع خطر های احتمالی جلوگیری کند.

سومین چیز مهم اینه که ؛
در هنگام آموزش به دنبال روشی برای غلبه بر ترس شاگرد باشه و استرس او را کاهش بده. تمامی چیزای که برای حفظ تعادل ویادگیری به آن احتیاج داره رو با روشی آسان به شاگرد انتقال بده ودر کل یادگیری را برای شاگردش آسان کنه.
باحوصله به سوالات شاگرد جواب بده ، باحوصله و خلاقیت در روش آموزش تمامی حرکات رو به شاگرد آموزش بده.

خودِ مربی هم باید برای درک بهتر حرکت توسط شاگرد و انجام صحیح آن ، دست به کار شود یعنی اول خودش آن حرکت را به اجرا در بیاورد وآن را تا زمان یادگیری کامل با صبوری تکرار کند بعد حرکت را به چند بخش تقسیم کند واز شاگرد بخواهد که مطابقاً آن را تمرین کند تایاد بگیرد.

مربی باید بعد از یاد دادن هر حرکت و انجام تمرین آن توسط شاگرد از او امتحان بگیرد ، و از انجام کاملا صحیح حرکت توسط شاگرد اطمینان حاصل نماید .